© 2008 - 2017


-

Archiv

Blogger news

Blogger templates

 

+

Umblättern

Kategorien

 

The end isn't distance, it's just a place to stand

στους χιασμούς των μεγαλύτερων κλαδιών το αίμα γίνεται ρετσίνι
και πήζει και θάβεται στην τάση μαζί κι ο θησαυρός του
το μαστίγιο της τριχιάς πετιέται σα χέλι συμπαθητικό
η αναπνευστική αρρυθμία άγαλμα σε προσοχή

ανάσκελα ψέλνω τα λόγια του απεγκεφαλισμού κι η μνήμη μου δίνει σε ριπές
τις κινούμενες σκιές των δέντρων απ'το δρόμο στο ταβάνι με τα ξύλα
το ρίγος των χλωρών σπαρτών ενώ φυσάει μπουγάζι
τα δάχτυλα που χτενίζουν μέλι και συννεφιά στο γάλα

το χέρι που αρπάζεται απ'την κλείδα του αμυνόμενου ωπ
να'σαι τώρα δούλος του παλαιστή

κάθε σπασμός φέρνει ξανά την αγωνία του θανάτου και ξανά και
το αρνί γίνεται λύκος όπως κρέμεται καρφωμένο με δόντια στο σαγόνι

κι από όλα αυτά
δεν ξέρω τι πονάει πιο πολύ απ'το κράτημα του παίχτη το βιολί
ή το δοξάρι

cum die arise
cum die arise