Αναρτήσεις
Οι σκάλες μου κόβουν την ανάσα
απ'τη στάση του πρώτου ορόφου αλλάζω μια ματιά με την αναμονή του ακτινολογικού
επάνω ο αέρας είναι μήνες στατικός
τα περιστατικά σαν ηλεκτρόνια απ'την καρδιολογική απέναντι
στην κλινική οι διάδρομοι δεν έχουνε σκοπό
τα κρεβάτια στη μονάδα είναι στις τρεις τυφλές γωνίες
κι όλοι τους καρφώνουνε το βλέμμα στις οθόνες
η κυρία της καθαριότητας στραγγίζει το πανί
-Άνοιξε το παράθυρο.
Ο καρδιολόγος σκύβει δίπλα στις απαγωγές
ελαφρά κυφωτικός μα τόσο νέος, κόντρα ξυρισμένος
μέσα στη ζέστη τα λόγια του τ'ακούω θολωμένα
τα χείλη του αγγίζουν τον κρόταφό μου
πλημμυρίζω στον ιδρώτα
κι όπως ξεκολλάει το κόκκινο μετάξι του από μένα
βγάζει ένα χνώτο καυτό που τρέμει ψιθυρίζοντας για
το χορό των σπαθιών
Η προϊσταμένη κρύβεται απ'το διαχωριστικό
κάποια άλλη στιγμή θα ντραπώ τη συνωμοτική της σιωπή
τώρα έχω τυφλωθεί, πνίγομαι λίγο πιο πάνω απ'το λαιμό
μια θάλασσα από μέλι.
